Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Ανάβαση Οροπεδίου Λασιθίου




Κυριακή 06 Μαϊου και είναι μέρα εκλογών, ίσως των σημαντικότερων μετά την μεταπολίτευση. Το χωριό από όπου κατάγομαι, ο Ξιδάς ή Λύττος όπως ονομάστηκε αργότερα, έχει να δεί τόσο κόσμο από τις προηγούμενες εκλογές. Συνεχίζω να ψηφίζω εκεί για πολλούς λόγους.

 Αμέσως μετά την διαδικασία της ψηφοφορίας έφυγα γεμάτος ενθουσιασμό με το ποδήλατο πρός το βουνό που ως πιτσιρικάς κοιτούσα με θαυμασμό για το ύψος του και την επιβλητικότητα του καθώς αγκάλιαζε τον ουρανό πάνω απο το χωριό. Στην κορυφή του στα 2141μ. βρίσκεται το εκκλησάκι του
Αφέντη Χριστού όπου αποτελεί την δεύτερη ψηλότερη κορυφή του Νομού Ηρακλείου.

Ο χωμάτινος δρόμος που ξεκινά μετά το χωριό Κασταμονίτσα καταλήγει στο Οροπέδιο Λασιθίου και έχει μήκος 10χλμ περίπου. Η διαδρομή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως σκληρή και αρκετά απαιτητική καθώς το έδαφος έχει αρκετό πέτρωμα και η κλίση είναι πολύ μεγάλη ειδικά στην αρχή της διαδρομής.
Καθώς ανέβαινα στα μισά περίπου της διαδρομής συναντήθηκα τυχαία με ένα γκρούπ Γάλλων τουριστών που έκανε την διαδρομή με τζιπ. Πραγματικά έμεινα έκπληκτος από την συμπάθεια των τουριστών αλλά και των οδηγών, προς το προσωπό μου. Για μια στιγμή ένοιωσα σαν κάποιος δημοφιλής αθλητής σε αγώνα ποδηλασίας καθώς με χειροκροτούσαν και έβγαζαν φωτογραφίες δίπλα μου. Πραγματικά απίστευτη εμπειρία!

Τέλος, μετά από μια εξαντλητική ανηφορική χωμάτινη διαδρομή 10 χλμ. η θέα ήταν απίστευτη αφού μπορούσα να διακρίνω από την μια πλευρά τον Ψηλορείτη και την πόλη του Ηρακλείου και από την άλλη το φράγμα του Αποσελέμη, τα Μάλια και την Σταλίδα και φυσικά όλη την πεδιάδα και το αεροδρόμιο του Καστελλίου.

Περνώντας και την τελευταία στροφή της διαδρομής αντίκρυσα το Οροπέδιο Λασιθίου από ψηλά και το συναίσθημα δεν περιγράφεται με λόγια. Ένα θέαμα που μπορεί να δει κάποιος μόνο στην Κρήτη αφού από την μια έβλεπα τα χιόνια στον ψηλορείτη, απο την άλλη το Κρητικό πέλαγος και απέναντι μου το καταπράσινο Οροπέδιο. Οπότε ψηφίζω Βουνό!

 Παρακάτω υπάρχει το βίντεο καθώς και ο χάρτης με την διαδρομή:






View Larger Map

2 σχόλια:

Christina Markoulaki είπε...

Πολύ ποιητικές οι περιγραφές και πανέμορφη διαδρομή! Ιδίως όταν απολαμβάνουμε ως αναγνώστες μόνο τη θέα χωρίς να έχουμε χύσει ιδρώτα στην ανηφόρα! :-)

Michael Kapsalis είπε...

Μα η ανηφόρα είναι αυτό που αξίζει! Νοιώθεις οτι κατακτάς την κορυφή όταν φτάσεις εκεί! Χαίρομαι που μετέφερα το 1% των συναισθημάτων μου στους αναγνώστες.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...